- көнтақылан
- ет. Қажу, шаршау, болдыру. Тіпті осылардың өзі өткенді «көне» деп әбден көнбістеніп, к ө н т а қ ы л а н ы п кеткендігімізден емес пе екен? (Қаз. әдеб., 05. 04. 1985, 10).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
